CERAHİ
Gömülü dişler:
Ağızda sıklıkla alt-üst 20 yaş dişleri, üst çene köpek dişleri ve nadiren alt-üst çene küçük azı dişleri gömülü kalabilir. Gömülü dişler bazen hiç belirti göstermez ve şikayete neden olmaz. Bazen de, çok büyük şikayetlere neden olabilirler. Gömülü 20 yaş dişleri, değişik seviyelerde ve pozisyonlarda gömülü kalabilir. Seviyelerine göre sınıflandırıldıklarında; Kemik Retansiyonlu (Tam Gömülü) ve Yarım Retansiyonlu (Yarım Gömülü) olarak adlandırılırlar. Pozisyonlarına göre ise; Vertikal (dik), Horizontal (yatık) ya da öne veya arkaya eğimli olabilir.
Gömülü dişlere bağlı oluşabilecek şikayetler şunlardır:
- Bulundukları bölgeye bağlı olarak, zaman zaman baş, kulak, göz ağrılarına neden olurlar.
- Özellikle yarım gömülü dişler ile dişeti arasında ve gömülü dişle bir önündeki komşu diş arasında iyi temizlenemeyen bir bölge bulunacaktır. Burada biriken yemek artıkları sonucunda oluşan mikroorganizmalar, sürekli yinelenen enfeksiyonlara, komşu dişte çürüklere neden olur.
- Gömülü 20 yaş dişleri, yer darlığı nedeniyle sürmeye (çıkmaya) çalışırlarken öndeki dişlere basınç uygularlar. Bu basınç sonucunda, özellikle tek köklü ön grup dişlerde kaymalar ve yer değiştirmeler oluşur. Bu nedenle özellikle Ortodontik Tedavi gören çocuklar ve gençlerde, 20 yaş dişlerinin sürme pozisyonları çok sıkı takip edilmelidir.
- Kemik içerisinde gömülü olan dişler, bir kesecik içerisinde bulunurlar. Zaman içerisinde bu kesecik değişime uğrayarak, kist oluşmasına neden olabilir. Oluşan kistler, zamanla çok büyük boyutlara ulaşarak çene kemiğini zayıflatır ve çene kırıklarına bile neden olabilir.
APİKAL REZEKSİYON
Apikal Rezeksiyon Operasyonunun Yapıldığı Durumlar:
- Diş kökünün yapısal veya şekilsel bozukluğu nedeniyle kanal tedavisi’nin tam yapılamaması,
- Diş üzerinde çıkarılamayan bir restorasyonun varlığı nedeniyle kanal tedavisi yapılamaması
- Kanal Tedavisi sırasında alet kırıldıysa, kırılan aletin mutlaka çıkarılması gerekiyorsa, aleti çıkarmak amacıyla,
- Yapılmış kanal tedavisine rağmen hastanın ağrısının devam ettiği durumlarda,
- Diş kökünde kist oluşan vakalarda,
- Diş kökünün kemik içerisindeki 1/3 uç kısmının kırılması durumlarında.
Protez için çene kemikleri ve yumuşak dokuların düzenlenmesi (Preprotetik Cerrahi İşlemler)
Protez yapılmadan önce yumuşak ve sert dokuların daha iyi bir duruma getirilmesi amacıyla yapılan cerrahi işlemlerdir. Bunlar;
- Çene kemiğinin üzerinde bulunan girinti ve çıkıntıların (Bunlar hareketli protezlerin kullanımı sırasında sürekli olarak vuruk yaralarına neden olur) düzeltilmesini
- Torusların (gelişimsel kemik büyümeleri yani lobuler kemik çıkıntıları) giderilmesini
- Frenektomiyi (dil ve dudak bağlarının kaldırılması)
- Protez kenarlarının mukozayı irrite etmesine bağlı olarak gelişen oluşumların (protez kenarı uru, irritasyon fibromu) alınmasını
- Erken yaşlarda diş kaybı ile birlikte uzun yıllar aynı protezi kullanan hastalarda çiğneme baskılarının kemiğe dengesiz iletilmesi sonucu kemik rezorpsiyonu ile birlikte çene kemiği üzerinde meydana gelen hareketli dokuların (mobil kretlerin düzenlenmesi) alınmasını içerir.
Frenektomi:
Çene kemiğinin tepesine yapışık olan dudak bağları (frenilum) dişsiz hastalarda protez sınırlarının olması gerektiğinden daha kısa olmasına ve bu da protez tutuculuğunun azalmasına neden olur.Dişli hastalarda ise bu dudak bağı(frenilum) iki diş arasında aralık oluşmasına (diastema) neden olur. Dil bağı (frenilum) ise dil hareketlerini kısıtlayacak ve konuşmayı olumsuz etkileyecek etkileyecek biçimde kısa olabilir.Bu nedenle dil ve dudak bağları, fonksiyonel ve estetik sorunlara neden oldukları durumlarda cerrahi olarak giderilmeleri gereklidir.
Kist Ameliyatları:
Kist, etrafı çeperle çevrili olan ve içinde sıvı veya yarı
katı materyal içeren keseciktir.
Kistlerin oluşturabileceği sorunlar :
- komşu dişlerin köklerinde rezebsiyon.
- çene kemiğinde zayıflama ve kırıklar.
- çok fazla büyüyen dişlerde komşu dişlerde kayıplar.
Kist ameliyatlarında
temel ilke tüm kistin çeperi ile birlikte çıkarılmasıdır. Kist lezyonu ile ilişkili olmayan komşu diş kökleri korunmalı ve kist içerisinde bulunan dişlerin apikal rezeksiyon yöntemi ağız içerisinde kalması sağlanmalıdır. Bazı kist tiplerinde kistin kendi oluşturduğu basınçla ittiği ve gömük kalan dişlerin sürmesinin(çıkmasını) sağlamak amacıyla kist içerisine diren yerleştirilir. Bu diren her hafta değiştirilerek kist içindeki basıncın azaltılmasını, kist çevresinde yeni kemik oluşumunu ve gömük kalan dişlerin sürmesini sağlar. Kist tedavisinin fonksiyonel veya estetik sorunlara yol açmaması gereklidir. Bu nedenle büyük kist boşluklarının uygun kemik greftleri(kemik tozu) ve membramlar(bariyer) ile rekonstrüksiyonu gereklidir.
